Konopie i kultura japońska

Konopie zawsze były popularnym produktem rolnym w Japonii. W rzeczywistości, po II wojnie światowej, ówczesne kartele Dupontów i bawełny dążyły do wymazania konopi z mapy jako strategicznej kwestii gospodarczej.

Zagraniczne wojska były zaskoczone ilością konopi rosnących zarówno dziko, jak i uprawnych. Amerykański generał armii Douglas Macurthur i jego koledzy przepisali japońską konstytucję, w tym Taima Torishimari, ustawę o kontroli konopi.

Ustawa o kontroli konopi została po raz pierwszy wprowadzona w życie podczas żniw w 1967 roku, kiedy to 20 łodyg zostało skonfiskowanych kolektywowi rolników w Shinshu w regionie Nagano. Mniej więcej w tym czasie jedna osoba złożyła pozew przeciwko rządowi, twierdząc, że prawo jest niezgodne z konstytucją. Od tego momentu na Uniwersytecie Kioto miało odbyć się pierwsze "sympozjum marihuany", które zapoczątkowało ruch wyzwolenia konopi. Obecnie w takich konferencjach uczestniczy zróżnicowana grupa prawników, lekarzy, studentów i rolników, którzy lobbują w rządzie na rzecz badań.

Wielu obywateli Japonii może być zaniepokojonych wznowieniem legalnej uprawy konopi, sfrustrowanych długim i zwykle nieudanym procesem składania wniosków, jednak różnorodne odporne odmiany konopi swobodnie rosnących nadal obfitują w szybko malejące obszary wiejskie, większość jest dzika, ale niektóre są nadal uprawiane przez rolników, którzy kontynuują starą tradycję swojej kultury.

Od lat 1991-2 Japonia musiała przełknąć swoją dumę, ponieważ lata dotacji i polegania na chemicznych metodach uprawy doprowadziły do masowych nieurodzajów, często skutkujących uschniętymi plonami, gdy opady są mniejsze niż oczekiwano.

Całkowite uzależnienie od zagranicznej ropy naftowej, zatłoczone miasta, toksyczne oceany, niebezpieczne reaktory jądrowe, starzejąca się populacja i absurdalna ilość pól golfowych, przy malejącej ilości pól uprawnych sprawiły, że kraj ten szuka nowych opcji, które przeniesie na następne pokolenie.

Najwyraźniej niewielkie korzyści płynące z tak trudnych okoliczności można znaleźć w ponownym pojawieniu się praktyk rolnictwa ekologicznego i powrocie do tradycyjnego rolnictwa, które będzie zachęcać do wdrażania zrównoważonych metod produkcji, w tym uprawy konopi przemysłowych.

Japonia realizuje tę nową i ekscytującą wizję tego, w jaki sposób konopie mogą wpłynąć na kulturę kraju, podejmując znaczące kroki w kierunku recyklingu i ograniczenia konsumpcji, głównie produktów z drewna; wykorzystując swoje umiejętności w zakresie tradycyjnej sztuki ziemi i duszy, w połączeniu z nowoczesnymi umiejętnościami w zakresie produkcji i marketingu.

Konopie i marihuana nie zawsze były niepopularnym produktem w Japonii. W rzeczywistości były one dobrze postrzegane w japońskiej kulturze. Tradycyjnym zastosowaniem konopi było wytwarzanie ceremonialnych lnianych ubrań dla rodziny cesarskiej i kapłanów Shinto. Obejmuje to japońskiego cesarza, który działa jako główny kapłan w kulturze Shinto. Inne powszechne zastosowania obejmują Washi (drobno wykonane papiery), Noren (rytualne zasłony) wykonane z włókna konopnego oraz liny dzwonowe do świątyń Shinto i rytuałów sumo.

W rzeczywistości konopie rosną w Japonii od neolitycznego okresu Jomon. Samo Jomon oznacza "wzory lin", które rzeczywiście były wykonane z konopi. Dowody archeologiczne wskazują, że nasiona konopi były źródłem pożywienia w tym okresie (10 000 do 300 lat p.n.e.). Ta społeczność myśliwych i zbieraczy żyła w cywilizowany sposób i używała konopi do tkania odzieży i wyrobu koszy. Nie jest jednak jasne, jak i kiedy nasiona te dotarły do Japonii.

Często trudno jest odróżnić fakty historyczne od wszechobecnych mitów, które tworzą religię Shinto. Chociaż bezstronna analiza sugeruje, że podobnie jak większość kultury, konopie zostały najprawdopodobniej zaimportowane i zaadaptowane przez Japończyków z Chin lub Korei; wielu uczonych twierdzi, że konopie były obfite w Japonii przed kontaktem z którymkolwiek z tych krajów.

Aby lepiej zrozumieć podróż tych pierwszych nasion konopi, korzystne może być rozważenie kilku innych ważnych importów, które odegrały rolę w kształtowaniu japońskiej kultury, a nawet standardów ich cywilizacji. Buddyzm, ryż na mokrym polu i papier Washi; ten ostatni jest najłatwiejszy do prześledzenia, ponieważ jest napisany na papierze.

"A.D. 105 - Papier, jaki znamy, został wynaleziony przez Ts'ai Lun, chińskiego urzędnika sądowego. Uważa się, że Ts'ai zmieszał korę morwy, konopie i szmaty z wodą, zmiażdżył je na miazgę, wycisnął płyn i powiesił cienką matę do wyschnięcia na słońcu. Tak narodził się papier, a ta skromna mieszanka zapoczątkowała jedną z największych rewolucji komunikacyjnych ludzkości. Literatura i sztuka rozkwitły w Chinach.

610 r. n.e. - mnisi buddyjscy stopniowo rozpowszechniają tę sztukę w Japonii. Papiernictwo stało się istotną częścią japońskiej kultury i było wykorzystywane do produkcji materiałów piśmienniczych, wachlarzy, odzieży, lalek i jako ważny element domów. Japończycy byli również pierwszymi, którzy zastosowali technikę druku blokowego. "

Ponad 80 subtelnych odmian papieru rozprzestrzeniło się w Japonii w ciągu 50 lat po tym, jak koreański mnich Doncho wyprodukował kartkę papieru na swój królewski pokaz, wykonaną z konopnych szmat i kory morwy, zgodnie z chińską tradycją.

Inny japoński podstawowy produkt, ryż uprawiany na mokrych polach, trafił z Państwa Środka do Japonii około 300 r. p.n.e.. Nasiona najpierw dotarły do Korei, gdzie zostały przywiezione przez handlarzy przez wąski, ale nierówny kanał do Shimonoseki, południowej wyspy Japonii Kyushu, która jest najbliższym punktem do kontynentu azjatyckiego. Jest prawdopodobne, że konopie odbyły tę samą podróż wcześniej lub mniej więcej w tym samym czasie. Istnieją doniesienia o nasionach z okresów prehistorycznych, które zostały odkryte na wyspie Kyushu, co sugerowałoby, że takie przejście z pewnością miało miejsce przed naszą erą; jednak naukowe techniki datowania miałyby trudności z umieszczeniem dokładnej daty na takim artefakcie.

Na poparcie tej teorii, malowidło jaskiniowe znalezione w przybrzeżnym Kyushu przedstawia wysokie łodygi i liście konopi, również datowane na okres Jomon. Jest to jedno z najwcześniejszych dzieł sztuki odkrytych w Japonii. Ogólnie rzecz biorąc, obraz wydaje się przedstawiać handlarzy przywożących roślinę łodzią. Wzdłuż łodygi znajdują się małe pary pączkujących liści lub gałęzi. Same rośliny są wysokie, a na ich szczycie znajdują się duże, charakterystyczne, siedmiopalczaste liście konopi.

Wokół górnej części tej konopnej figury znajduje się aura przypominająca słońce, sugerująca związek między słońcem a konopiami w Shinto i uderzająco podobna do hieroglificznych rzeźb z kultur śródziemnomorskich, które pokazują podobny motyw słońca i konopi.

HISTORIA JAPONII

Konopie pełnią ważną funkcję w mitologii Shinto, "Drodze Bogów", jak znana jest starożytna rdzenna religia Japonii. Shinto to duchowość Japonii i jej mieszkańców, to zestaw praktyk, które należy wykonywać z należytą starannością, aby ustanowić połączenie między obecną Japonią a jej starożytną przeszłością. Rośliny, drzewa, skały i zwierzęta są postrzegane jako posiadające pewnego rodzaju ducha lub cześć, która może być przerażająca lub spokojna.

Ich praktyki zostały po raz pierwszy zapisane i skodyfikowane w pisemnych zapisach historycznych Kojiki i Nihon Shoki w VIII wieku.

Konopie były używane w tych praktykach do oczyszczania i odpędzania zła. Ceremonie w głównych świątyniach obejmowały palenie Taima (konopi). Nasiona konopi są również używane w ceremoniach małżeńskich Shinto, a czasami liście konopi są również spalane jako "zaproszenie dla duchów".

CEREMONIAŁ

Wiele produktów jest nadal sprzedawanych Japończykom, myjki i zasłony wykonane z chińskich i koreańskich konopi, niektóre nowe produkty konopne od zachodnich producentów również zaczynają się pojawiać. Biorąc pod uwagę entuzjazm Japonii dla tradycyjnej północnoamerykańskiej mody, może to być dobrze prosperująca branża, jeśli ograniczenia zostaną złagodzone.

Obecnie istnieje kilka sklepów oferujących produkty z konopi, w tym Asakoii, tradycyjny sklep z konopiami w Kioto, który obsługuje klientów od 1600 roku, przetrwał wojny i prohibicję. Być może największym znaczeniem tego sklepu jest jego nacisk na starożytne połączenie duchowości, sztuki i rolnictwa, co jest istotnym przykładem bogatej historii konopi w Japonii. Ich konopny znak Noren chwali się po japońsku: "Wiemy tylko o konopiach, ale znamy każdy szczegół".

Podobnie jak wiele rządów, japońskie parlamenty są niezdecydowane i niedoinformowane o korzyściach płynących z ekstensywnej uprawy konopi i chociaż obecny status prawny pozostawia możliwość ubiegania się o uprawę konopi, proces ten może być długotrwały i daremny.

Z drugiej strony, wraz z postępem wymiany międzynarodowej, która niesie ze sobą kiełkowanie świeżych pomysłów w biznesie i aktywizmie, rynek konopi z pewnością wzrośnie. Wielu młodych japońskich przedsiębiorców chce rozwijać się w tej ekscytującej dziedzinie, a niektóre amerykańskie firmy już zaczynają czerpać z tego korzyści.

To, czy Japonia będzie nadal rozwijać i dostosowywać swoje podejście i wiedzę na temat konopi, w tym prawo i regulacje; dalsze umożliwienie krajowi czerpania korzyści z wszechstronnej i tętniącej życiem rośliny, tak jak miało to miejsce w przeszłości, jest kwestią, która dopiero się okaże. Jedno, co pozostaje jasne, to fakt, że konopie odegrały ogromną rolę kulturową i rolniczą w rozwoju Japonii jako narodu.